Speech Kathy Schaefer: PSM for Memorial Dedication Ceremony, Nov 2th 2017 Brisbane Australia

Thank you Michael

And I acknowledge –

Erik de Feijter, Deputy Head of Mission, from the Dutch Embassy in Canberra. 

Queensland’s Honary Dutch Consul Rear-Admiral Dr Karel de Laat (ret) and also the former Dutch Consul Captain Kasper Kuiper R.O.N. 

Queensland Police Commissioner Mr Ian Stewart APM and senior members of the Queensland Police Service and

members of the State’s Returned Services League and

representatives of the Destination Brisbane Consortium.

Ans most importantly members of Queensland’s Dutch communities

3 November 2017

On this day in 1848 Dutch statesman Johan Thorbeckes set about revising the Constitution of the Netherlands. 

Thorbeckes was about giving more power to the States, and guaranteeing more religious, personal and political freedom to the people.

He was an advocate for the direct election of members of Parliament and he believed that universal suffrage would eventually be unavoidable.

On this day in 1994 - Dutch and British astronomers found Dwingeloo 1 - Dwingeloo 1 is galaxy about 10 million light-years away from the Earth and is obscured by the Milky Way.

Both of these moments in history reflect handsomely on our two nations shared and united endeavours – and on freedom and adventure.

Today we share a simple ceremony to mark the relocation of Brisbane’s Netherlands and Netherlands East Indies Memorial.

This simple new elegant memorial reflects well on those proud shared endeavours our peoples share.

The new memorial again acknowledges the Dutch people - their involvement in Queensland - and their contributions to peace in Europe and in the Pacific.

The former Dutch memorial was located in what is now the Queen’s Wharf Brisbane precinct - which Destination Brisbane Consortium - is transforming into a $3billion world-class integrated resort.

The former memorial was in place at Queen’s Place, near Parliament House, since 4 May 2004.

As a result of the world-class Queen’s Wharf Brisbane development the Netherlands and Netherlands East Indies Memorial, along with a series of other memorials and statues, have had to be relocated from that precinct.

The relocations, especially this one, have been made possible by the cooperation and support of the Queensland Government’s Department of State Development and the Department of Housing and Public Works and the Brisbane City Council’s City Parkland Services.

Securing this very prized site has not been without challenges and we do thank all parties for their support and patience, especially the State public servants and Parklands officers.

This site - high in the Roma Street Parkland - means this memorial rightly sits in one of the nation’s premier parks.  This park being considered as among the best examples of contemporary display gardens in Australia.

The new Netherlands and Netherlands East Indies Memorial now shares this place of reflection with a number of similar memorials overlooking the city of Brisbane.

The intention of the reshaped new Parkland memorials area is to be a more appropriate community-gathering place and to be more user-friendly.   Already it is far better than the noise and bustle of its former location.

Our new Memorial adjoins;

• The Gallipoli Memorial - remembering the ANZACS and the Battle of Gallipoli and it replaced the Gallipoli Fountain of Honour in Roma Street.
• the Battle for Tobruk Memorial and the mutual respect for the Turkish involvement in the ill-fated Anzac campaign, and
• the Australian Vietnamese Memorial signifying the unity between the two forces in that conflict.

So on this day – 3 November 2017 - this solemn activity adds to that special part of our nation’s history in very Aussie way by acknowledging ‘our Dutch mates’ and their on-going support.

This will be the new gathering place for the Queensland branch of the Netherlands Ex-Servicemen and Women Association’s three annual events – namely the; 27 February “Battle of the Java Sea”, 4 May “Remembrance Day (Dodenherdenking)” and 15 August “Netherlands Australia Memorial” commemoration celebrations.

The Memorial, includes seven small plaques for the Dutch units involved and also reinforces on-going acknowledgement of the significant contribution the Dutch played in World War II in Europe, in the South-West Pacific, and especially here in Brisbane.

This was best evidenced by the “NEI government-in-exile“ being established at “Camp Columbia“, at Wacol in mid-1944.

The Camp was built by the Australian government in 1942 for the large numbers of United States troops arriving in Australia.

It became home to more than 2,000 personnel, both military and civil, and it remained a most important Dutch base until the end of the WWII.

In Conclusion I ask that Erik please extend the State’s warm regards to her Excellency the Ambassador.  

Sacred are the memories of the all service men and women from the Netherlands and Netherland East Indies and indeed Australia who gave their lives for our two nations and for peace – lest we forget.

Speech Otto Ward: ter gelegenheid van de opening van het Memorial te Soest, 27 mei 2010

“Heer Ridder der Militaire Willemsorde,

Excellencies,

Geachte aanwezigen,

Mij is gevraagd bij de onthulling van dit monument een korte speech te houden met betrekking tot de Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger. Ik heb dit aanvaard als een soort uitdaging, want het is gemakkelijker te praten over een krijgsmachtdeel dat nog in volle glorie bestaat, dan over één, die tot de V.V.T. behoort. Immers, het Koninklijk Besluit van 20-juli-1950 stipuleerde dat het KNIL op 26 juli 1950 om 00.00uur zou ophouden te bestaan.

Dat ik hier sta als veteraan van zowel het KNIL als van de Nederlandse Strijdkrachten in casu de KLu., mag wel als een bijzonderheid worden genoemd…….waarom?

Bijna 70 jaar geleden werd ik op mijn 20e levensjaar gemobiliseerd bij de Indische luchtmacht om aan de oorlog deel te nemen tegen Japan. En met mij vele anderen, o.a. een generatie jonge mannen van ongeveer om en nabij mijn leeftijd.

Die generatie nu, is zo uitgedund dat ik één van de weinigen ben die u nog uit persoonlijke ervaring kan vertellen, hoe de luchtoorlog boven Batavia (thans Jakarta geheten) plaatsvond, boven Bandoeng in de hoogvlakte van West Java, en boven Tjilatjap – de enige overgebleven open haven vóór de capitulatie van Nederlands-Indië die op 9 maart 1942 -  heeft plaats gevonden.

Het mag een wonder heten, ………dat ik u uit persoonlijke ervaring kan vertellen van de evacuatie per schip van de militaire vliegscholen naar Australië in februari 1942 – dwars door de maritieme omsingeling van de japanners – om veilig in Australië aan te komen om kort daarop naar Amerika te worden getransporteerd, om aldaar operationeel te worden geoefend op nieuw materiaal om te worden ingezet in de Pacific tegen de Japanners en voor een deel in Engeland tegen de Duitsers

Weet u, dat hiervan een kleine deel, bestaande uit jachtvliegers van de ML-KNIL  en de MLD vanaf Britse vliegdekschepen de eerste aanvallen uitvoerden tegen het Duitse slagschip TRIRPITZ dat in Noorwegen in één van de fjorden lag. En dat dit uiteindelijk heeft geleid tot het tot zinken brengen van dit slagschip aldaar. En dat kleine deel ook Duitse tanks in de Rhône- vallei aanviel vanaf de Britse vloot in de Middellandse zee.

Ik vertel u dit om u een idee te geven dat ML-KNIL niet alleen in de tropen heeft gevochten, maar ook in Europa en niet alleen vanuit Engeland, maar ook vanaf Britse vliegdekschepen.

Het mag een wonder heten, dat ik u uit eigen ervaring kan vertellen dat er 2 Nederlandse Squadrons – en ik stipuleer hier Nederlands(!), omdat de vliegtuigen, in tegenstelling tot in Engeland, de Nederlandse kleuren op hun romp droegen  -  in de Pacific hebben meegevochten met de Amerikanen en de Australiërs. Het waren het Nr. 18e Squadron bommenwerpers van 1943-1945 en het Nr. 120 Squadron jachtvliegtuigen van 1944-1945.

Ikzelf heb bij het 18e squadron 41 operationele opdrachten mogen uitvoeren, waarvan vele bestonden uit lage aanvallen op schepen om die tot zinken te brengen.

Ik leef nog!

Beide Squadrons hebben aldaar hun aandeel in weten te bemachtigen om de Japanners terug te drijven, zij het met verliezen, waarvan de namen van de gesneuvelden op de kolommen achter mij zijn gegraveerd.

Het mag een bijzonderheid worden genoemd hoe ik uit eigen ervaring mijn geboorteland heb teruggevonden na de Japanse capitulatie in augustus 1945 en niet met gejuich en vlaggen en bloemen werd ontvangen, maar terecht kwam in een bloedige en gruwelijke burgeroorlog, waarvan thans de erevelden op Java de stille getuigen  zijn.

Zoals eerder gezegd zijn velen van de Indische luchtmacht die gesneuveld zijn, aangetekend op de kolommen achter mij. Maar niet allen zijn helaas op deze kolommen vermeld. En dat vind ik heel jammer.

Want velen zijn gestorven in krijgsgevangenkampen aan ondervoeding, mishandeling en barre omstandigheden, verdronken tijdens scheepstransporten die werden getorpedeerd door geallieerde onderzeeboten en door onthoofding, fusilleren en martelingen van de KEMPE TAI (de Japanse Gestapo).

In dit verband mag ik veronderstellen dat namen als : de aanleg van de Burma-Siam spoorweg, de aanleg van de Pakan-Baroe spoorweg, de torpedering van de JUNYO MARU,  de erbarmelijke omstandigheden in de Japanse kopermijnen, de aanleg van vliegvelden door krijgsgevangenen in Oost Indië u niet onbekend zijn.

En over de bloedige burgeroorlog na 1945 die wij gemakshalve “politionele acties” noemen, zal ik het maar niet over hebben.

Uniek is ook dat zij,  die hier op deze zuilen zijn aangetekend en ook de anderen die hier niet op staan, mij toe fluisteren en ik hoor hun stemmen zeggen:

“Vertel het hun en blijf vertellen wat wij daar in de Pacific gedaan hebben voor Vorstin en Vaderland. Blijf vertellen van onze inzet en onze angsten toen wij afgeschoten werden, sneuvelden, dood gingen…………….want ze weten dat niet in Nederland…….zij hebben daar weinig belangstelling voor!”

U kent hier in Nederland de "Soldaat van Oranje". Eén van de dappersten uit onze gelederen, beschreven en bewierookt. Er is zelfs een film van gemaakt. Koninklijk onderscheiden met de hoogste onderscheiding die een Nederlandse militair kan krijgen: Ridder der 4e klasse van de Militaire Willemsorde.

Weet u, dat  bij ons - daar in het oosten - ook Soldaten van Oranje hebben gevochten. Ook tot de dappersten uit onze gelederen behoorden. En ook koninklijk zijn onderscheiden met het Ridderschap der Militaire Willemsorde. Enkelen zelfs daarbij drager van het Verzetskruis ZO- Azië.

Er is zelfs één die boven allen heeft uitgestoken qua Moed, Beleid en Trouw en zelfs tot 2 maal is geridderd in deze Orde, de eerste keer in de IVe klasse en bij de tweede keer zelfs door hare Majesteit bevorderd tot de IIIe klasse.

Hij is de enige militair in de hele historie van de Nederlandse- en Nederlands-Indische land- en luchtstrijdkrachten, die dit van HM de Koningin heeft mogen ontvangen. Het is de kapitein vlieger waarnemer Jaap van Helsdingen.

Zijn naam staat op één van deze zuilen en zijn foto en beschrijving kan men vinden in het Luchtvaartmuseum en bij de Luchtmachtstaf. Een kazerne is naar hem genoemd.

Maar buiten de Luchtmacht is hij helaas niet bekend.

Dat ik op mijn leeftijd en 65 jaar na het beëindiging van de oorlog deze hommage aan de gesneuvelden en gevallenen mag meemaken en zelfs mag ondersteunen met een toespraak stemt mij tot grote dankbaarheid voor de initiatiefnemers en oprichters van dit monument: in algemene zin de Kon. Luchtmacht, maar meer specifiek de Chef van de Luchtmachtstaf tvs Commandant der Luchtstrijdkrachten

Maar ik zou de geschiedenis te kort doen, als ik hier niet vier namen aan mag toevoeg. Deze zijn:

De hr. Rob van Wijngaarden, die reeds in het jaar 2000 een slachtofferlijst heeft samengesteld die als onontbeerlijke basis heeft gediend voor de opstellen van de namen;

De hr. Dr. Peter Boer, die met onvermoeibare inzet oudgedienden van de ML-KNIL uit de periode 1940-1942 heeft opgespoord en geïnterviewd, waardoor vele namen van gevallenen die niet in de officiële documentatie voorkomen aan de vergetelheid zijn onttrokken. De ML-KNIL archivalia werd immers vlak voor de NI capitulatie in 1942 geheel vernietigd.

De hr. Gerard Casius en Jan Pieterse die met hun gedegen kennis van de ML-KNIL op vele vergaderingen pleiters en voorvechters waren voor de belangen van de ML-KNIL, en zeker als er blijk werd gegeven van gebrek aan kennis met betrekking tot dit wapen.

Hen wil ik ook  mijn grote dank betuigen voor hun enthousiasme en voortvarendheid, maar bovenal hun verknochtheid aan de ML-KNIL.

Ik wil deze rede beëindigen met u allen te danken voor uw aandacht en wellicht ook uw overdenkingen van wat ik in dit kort gesprek heb willen uiten.  

Ik heb uw gedachten nodig om ook namens u, een hommage uit te brengen aan hen van  de Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlands Indische leger, die in die oorlog in de Pacific en de burgeroorlog daarna, gesneuveld of gestorven zijn voor Vorstin en Vaderland”.

O.G. Ward

Lt. Kolonel KLu. b.d.

27-05-2010

† 2013